[fuse. Review] – จิ๋ว ๆ / JIL-JIL (กฤตภัทร บุษยบัณฑูร, ศรินธร เชื้ออินสูง, 2.30 นาที)

*มีการเปิดเผยเนื้อหาและตอนสำคัญ

[ เรื่องย่อ: แม่มดน้อยต้องการหาวัสดุมาใช้ปรุงยาให้ลูกค้า จึงอัญเชิญน้องแมวผีมาช่วยแต่ก็เกิดแต่เรื่องวุ่น ๆ ขึ้น ]

หากนึกถึงแมวดำ ย่อมหนีไม่พ้นภาพของแม่มด หรือในทางกลับกัน เมื่อนึกถึงแม่มด ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงแมวดำ อาจกล่าวได้ว่า สำหรับโลกภาพยนตร์ ในบรรดาตัวละครแม่มดแถวหน้าระดับ Icon แล้ว คงจะมีเพียงแม่มดชั่วร้ายแห่งตะวันตก จากเรื่อง The Wizard of OZ ที่ไม่มีแมวเป็นของตัวเอง

ด้วยภาพจำสุดแข็งเกร่งนี้ ทำให้ทั้งอนิเมชั่น หรือ live action มากมายหลายเรื่องที่เล่าถึงแม่มด จึงมักพ่วงมาด้วยเจ้าเหมี๋ยวขนกลมสีดำเสมอ

ทั้งนี้ ขอแบ่งหนังแม่มดออกเป็นสองทางกลุ่มใหญ่ กลุ่มแรกคือแนวสยองขวัญ เวทมนต์สมจริงสำหรับคอหนังสยองหรือผู้ที่ชื่นชอบสาย Dark Fantasy Horror แฟนตาซี เช่น The Witch, Suspiria, The Craft ไปจนถึงหนังเงียบในตำนานจากปี 1922 ของฝั่งสแกนดิเนเวียเรื่อง Häxan ที่วิช่วลของหนังสร้างความขนลุกไม่น้อยสำหรับหนังในยุคนั้น

อีกกลุ่มเป็นหนังแม่มดที่เป็นมิตรกับเด็กและเยาวชนวัยใส เช่น Teen Witch และงานคลาสสิกขึ้นหิ้งปี 1939 เรื่อง The Wizard of Oz และอนิเมชั่น Jil-Jil จัดอยู่ในหนังแม่มดกลุ่มหลังนี้

Jil-Jil เล่าถึงแม่มดน้อย ร่ายเวทย์เรียกแมวดำตัวหนึ่งออกมา เพื่อให้เจ้าแมวไปตามหาไอเท็มเพื่อปรุงยา ทว่าเจ้าแมวดำจิ๋วๆ นอกจากจะเมินเฉย นอนเกาพุงไม่ทำตามคำสั่งแล้ว ยังเอาหน้าจุ่มนม ไม่ยอมให้ใส่ปลอกคอ ทว่าเมื่อแมลงสาบปรากฏ แมวดำจิ๋วๆ ก็เข้ามาช่วยแม่มดน้อยไว้ได้ แม้ว่าเจ้าจิ๋วๆ จะวิ่งไล่แมลงสาบจนข้าวของในบ้านต้นไม้ของแม่มดน้อยล้มระเนระนาดก็ตาม

อย่างที่กล่าวไว้แล้วว่าไม่ใช่ครั้งแรกที่ตัวละครแมวดำของแม่มดจะได้รับบทเด่นไม่แพ้กับตัวละครมนุษย์ หนึ่งในตัวละครแมวดำทีโดดเด่นและมีภาพจำติดตาใครหลายๆ คน คือเจ้าแมวดำพูดได้ ที่ชื่อ Salem Saberhagen จากเรื่อง Sabrina the Teenage Witch ซึ่ง Salem นั้นมีร่างจริงเป็นถึงจอมเวทชั้นสูง แต่ถูกสภาแม่มดลงโทษ ทำให้กลายเป็นเพียงแมวดำขี้บ่นประจำครอบครัวของซาบรีน่า

Sabrina the Teenage Witch เล่าถึง สาวน้อยซาบรีน่า ผู้ค้นพบว่าตัวเองเป็นแม่มดในวันเกิดอายุ 16 ปี จากนั้นมาเธอต้องฝึกทั้งการเป็นแม่มดและขณะเดียวกันก็ต้องเอาตัวรอดจากชีวิตนักเรียนไฮสคูล โดยมีเจ้าแมวดำ Salem Saberhagen ตามดูแลเป็นพี่เลี้ยง คอยให้คำปรึกษาในการเป็นแม่มด

อีกเรื่องที่มีตัวละครแมวดำของแม่มดได้รับบทเด่น จนเป็นภาพจำของหนังคือ Kiki’s Delivery Service หนึ่งในอนิเมชั่นคลาสสิคจากค่าย Studio Ghibli ในเรื่องเล่าถึง Kiki แม่มดน้อย ที่ต้องย้ายออกจากบ้านมาอยู่ตัวคนเดียวเมื่อเธออายุครบ 13 ปี ตามประเพณีดั้งเดิมของเหล่าแม่มด ที่ต้องแยกมาอยู่ด้วยตัวคนเดียวเป็นเวลา 1 ปี โดย Kiki จากมาพร้อมด้วยเจ้า Jiji แมวดำ ซึ่งถึงแม้ Jiji จะไม่ได้พูดภาษามนุษย์ แต่ Kiki ก็สามารถใช้พลังเข้าใจสิ่งที่เจ้าเหมี๋ยวสื่อสารได้

ในหนังแม่มดยอดนิยมประจำเทศกาลฮาโลวีน เรื่อง Hocus Pocus ก็มีแมวดำเป็นหนึ่งในตัวละครสำคัญ Hocus Pocus เล่าถึงแม่มดสามพี่น้อง ได้ฟื้นขึ้นจากความตายหลังผ่านไป 300 ปีในคืนวันฮาโลวีน ซึ่งก่อนตาย แม่มดได้สาปเด็กหนุ่มคนหนึ่งให้กลายเป็นแมวดำ ชื่อว่า Binx ทำให้มันคอยวนเวียนเฝ้าบ้านของแม่มด คอยขัดขวางไม่ให้พวกเธอฟื้นจากความตายได้

เช่นเดียวกับเจ้า Binx ที่แม้จะเป็นแค่แมวดำ แต่ก็มีนิสัยคอยช่วยเหลือมนุษย์ โดยสำหรับแมวดำจิ๋วๆ ใน Jil-Jil แล้ว แม้ว่าจะซน ทำข้าวของเสียหาย และไม่ได้สนใจเจ้านายเท่าไหร่ ทว่าเมื่อใดที่มี แมลงสาบ ซึ่งแม่มดน้อยหวาดกลัว บุกเข้าบ้าน จิ๋วๆ ก็พร้อมเข้าต่อกรวิ่งไล่ จัดการให้แม่มดน้อยด้วยตัวมันเอง

สำหรับงานด้านภาพ Jil-Jil เป็นอนิเมชั่นสองมิติ ที่ใช้ภาพลายเส้นแบบวาดมือ สีสันไม่สดใสมาก เพราะคุมโทนให้ออกส้มๆ น้ำตาลๆ ลายเส้นที่ใช้เป็นแบบการ์ตูนสำหรับเด็ก ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ทำให้ภาพแบน หรือราบเรียบเกินไป เพราะมีการลงสีเล่นกับแสงและเงา ฉากหลังภายในบ้านของแม่มดน้อย ดีไซน์ออกมาได้น่ารักน่าอยู่ เหมาะสมกับตัวของแม่มดน้อย มีลำต้นของต้นไม้ขึ้นอยู่กลางบ้าน ทำให้บอกได้ในทันทีว่าเป็นบ้านต้นไม้

หนังใช้ตัวหนังสือทั้งหมดเป็นภาษาอังกฤษ ควรใส่คำบรรยายใต้ภาพเป็นภาษาไทยเพื่อให้เด็กกับคนที่อ่านอังกฤษไม่คล่องเข้าใจเนื้อเรื่องยิ่งขึ้น เนื่องจากไม่มีบทสนทนา หรือคำพูดใดๆ ในเรื่องเลย ช่วงโลโก้หนังที่ขึ้นเปิดหัวด้วยคำว่า Jil – Jil ทำเป็นรูปกลุ่มเมฆแบบคิ้วๆ และตรงจุดบนของตัวอักษร i เป็นรูปอุ้งเท้าแมว ก็เป็นการเซ็ต mood และ tone ของหนังให้เป็นความน่ารักของแมวดำที่ปรากฏขึ้นหลังการร่ายเวทในตอนเปิดเรื่อง

การออกแบบตัวละครแม่มดน้อยและเจ้าจิ๋วๆ เป็นการใช้ลายเส้นที่พบเห็นได้ในการ์ตูนหรืออนิเมชั่นสำหรับเด็กทั่วไป ที่ดูสบายตา ตัวป้อมๆ ดูน่ารัก น่ากอด แต่ยังไม่มีเอกลักษณ์ของลายเส้นเท่าที่ควร แต่ก็ไม่ได้ทำให้เสน่ห์ของภาพลดลง เสื้อผ้าของแม่มดน้อยสามารถออกแบบให้เห็นถึงความเป็นแม่มดชัดขึ้นกว่านี้ ขณะที่ลักษณะนิสัยของแม่มด ก็ดูใจดีและอารมณ์เย็นเกินกว่าที่จะอยู่ในวัยเด็ก จึงควรเพิ่มเนื้อหาส่วนที่มาที่ไปของแม่มดน้อย เข้ามาอธิบายนิสัยนี้ หรือไม่ก็ทำให้เห็นนิสัยด้านลบของตัวละครบ้าง ก็ทำให้ตัวละครมีมิติเพิ่มขึ้นได้

ในส่วนของเนื้อเรื่อง ควรเพิ่มสถานการณ์ ปัญหาหรืออุปสรรคเข้ามา เช่น หากแม่มดน้อยสามารถร่ายเวทมนต์เพิ่มความวุ่นวายให้กับตัวเองมากกว่าแค่เสกแมวดำเพียง 1 ตัว โดยอาจจะร่ายเวทมนตร์ซ้ำและได้สัตว์เวทย์ที่หลากหลาย หรือได้แมวตัวอื่นๆ มาเรื่อยๆ ก็จะเพิ่มความวุ่ยวายได้อีกมาก