การมีคำพูดหรูหราคมคายมากมายในหนัง ชนิดที่ว่าจับเอามาขึ้นบนFacebookได้ทุกอันน่าจะไม่ใช่บทหนังที่ดี แต่บทที่ดีน่าจะคือบทที่มีวิธีดำเนินเรื่องที่มีความต่อเนื่องมีเหตุมีผล และไม่มีฉากไหนที่ดูเป็นส่วนเกินและไม่มีประโยชน์ใดๆเลยกับการดำเนินเรื่อง และที่สำคัญยิ่งคือมันจะต้องดูสนุก อ่านแล้วต้องเกิดความรู้สึกว่ามันเพลิน อ่านแล้ววางไม่ลงชวนให้ติดตาม อยากพลิกอ่านหน้าต่อไปจนจบ

แม้จะมีคนเชื่อว่าคนดูต้องการดูหนังที่มีอะไรใหม่ ๆ ไม่ชอบดูสิ่งซ้ำ ๆ เดิม ๆ แต่ความเป็นจริงก็คือ ในโลกนี้ไม่มีบทหนังที่ใหม่อีกแล้ว เพียงแต่เราจะมีแง่มุมไหนบ้างที่ต่างออกไปจากเดิม เช่น หนังไทบ้านThe Series ที่พูดถึงชีวิตประจำวันในชนบทอีสาน ทำเรื่องใกล้ๆตัวให้น่าสนใจดูแล้วมีความสุข ดูเหมือนธรรมดาแต่ไม่มีใครนึกถึงในแง่นี้แล้วทำให้ดูสนุก ไม่ใช่แนวเดิมๆที่หนุ่มอีสานมาหางานทำในกรุงเทพฯที่เคยทำแบบนี้มาโดยตลอด