ในบทความนี้เราจะพูดถึงอีกหนึ่งอาการที่มักพบเห็นบ่อยในตัวละครโลกภาพยนตร์ คือ โรคประสาทซึมเศร้า (Depressive Neurosis) องค์การอนามัยโลกเคยคาดการณ์ว่า ในไม่ช้าทั่วโลกจะมีผู้ป่วยด้วยโรคซึมเศร้า 154 ล้านคน! โดยในจำนวนนี้จะมีคนไทยร่วมด้วย 12 ล้านคน ในขณะที่ธนาคารโลกร่วมกับมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดได้มีผลการวิจัยออกมาว่า โรคซึมเศร้ากำลังจะเป็นปัญหาแก่มนุษยชาติ โดยจะตีคู่สูสีกับปัญหาโรคหลอดเลือดหัวใจที่กำลังอยู่ในอันดับที่ 1
“เสียงน้ำตกมันดังเหมือนโกรธใครมา เหมือนคนที่โกรธใครๆ แล้วคิดจะฆ่าตัวตาย ถ้าฉันจะตาย ฉันจะมาที่นี่” (รสรำพันกับพีท เมื่อยืนอยู่หน้าน้ำตก ภาพยนตร์เรื่อง “ความรักครั้งสุดท้าย”) หรือหากเราเคยชมภาพยนตร์เรื่อง Living Las Vegas ก็คงจำเซร่าได้ “ฉันอยากรู้ทำไมคุณถึงกลายเป็นไอ้ขี้เมา?” เบน “ไม่รู้ มันจำไม่ได้ จำได้แต่ว่า ผมมาลาสเวกัสก็เพื่อมาดื่มๆๆๆ แล้วจะได้ตายๆๆๆๆไปเลย” อีกฟากหนึ่ง ยกไจ๋ “นกไร้ขา มันได้แต่บิน และ บิน เหนื่อยก็นอนในสายลมในชีวิตจะลงดินก็เพียงครั้งเดียว คือเมื่อถึงวันตาย” (ยกไจ๋ กับการดำเนินชีวิต ที่ทำลายตัวเองโดยไม่รู้ตัวใน Days of being wild) “ผมเดินมาจนสุดทางแล้วที่รัก วันเหลือเพียงภาพมายา ผมอยากตายตามคุณไป ที่รัก” (หนุ่มโจอี้คร่ำครวญถึงสาวคนรักที่ตายจาก ใน Dead Leaves)