ถามว่าคนที่มีอาการอย่างข้างต้นนี้ เขาไม่รู้สึกรำคาญตนเองบ้างหรือ ? คำตอบก็คือ ทั้งแสนจะรำคาญและยังแฝงด้วยความรู้สึกเศร้าใจครับ แต่ก็แก้ไขด้วยตนเองไม่ได้ แม้พยายามฝืน หรือระงับยับยั้งได้บ้าง แต่เมื่อเครียดหรือเกิดความกังวลกลัวมาก ก็จะคุมไม่อยู่ทั้งการย้ำคิดและย้ำทำ ซึ่งโดยมากก็ไม่พ้น คิดวนเวียน คิดซ้ำๆ กับความกลัวเชื้อโรค, สิ่งสกปรก, ถ้อยคำแช่งด่า หรือหยาบช้าลามก กลัวอย่างเกินเหตุที่จะมีสิ่งเลวร้ายหายนะมาเกิดกับตนและคนที่ตนรัก หรือรู้สึกผิด-บาป ซึ่งเจ้าตัว(ผู้ทุกข์)เองก็มักจะรู้ตัวอยู่แล้วว่า การ “ย้ำคิด” มันมากล้นจนไร้เหตุผล แต่ตนเองก็ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอาการนี้ขึ้นได้อย่างไร? มันเชื่อมโยงกับสิ่งใดและไม่สามารถหลุดพ้นออกจากวังวนของการย้ำคิดย้ำทำได้ / ดังนั้นการ “ย้ำทำ” จึงมักตามมา เพื่อช่วยผ่อนคลายช่วยลดความกังวลกลัว หรือความรู้สึกผิดจากการย้ำคิด โดยมักจะออกมาเป็นพฤติกรรมที่ซ้ำๆแปลกๆ ทั้งที่เจ้าตัวก็ทุกข์และอับอายผู้ที่พบเห็น แต่ก็ระงับการกระทำนั้นไม่ค่อยได้ แล้วยังทำให้เวลาต้องหมดไปกับพิธีกรรมย้ำทำมากยิ่งขึ้นทุกที ตัวอย่างเช่น หญิงสาวคนหนึ่ง เธอจะต้องตบหน้าตนเองและไหว้ ไปรอบๆ ทุกครั้ง เธอจะทำเช่นนี้ทุกครั้ง และนับวันก็จะทำมากขึ้น หลังจากที่เธอนึกแช่งด่าให้มารดาของตนถูกรถชนตาย ซึ่งเธอไม่สามารถคุมความคิดนี้ได้